De laatste boontjes

 Gisteren, na een dagje Utrecht met Joke was het na al die drukte heerlijk om nog even in de tuin te prutsen en de laatste boontjes van dit seizoen te oogsten en gelijk de planten te rooien. Het wordt nu kaal in de palletplantage, nog wat diverse soorten sla, tomaten, prei, knoflook en een dappere aardbei en wat andijvie voor de kippen is het nu wel op. De sierkalebassen zorgden voor een mooi ensemble in de vensterbank naast de voordeur

en kijk wat er voor moois gebeurt met een uitgedroogde artisjok. In Frankrijk hadden we er een gekookt maar het resultaat was niet om over naar huis te schrijven (hetgeen ik nu wel doe). Uit blik zijn ze lekkerder ;-) en opgedroogd mooier.

Walnoten zijn er genoeg en dit jaar ook niet zo pietepeuterig als vorig jaar. Dat worden weer heel wat 'notenopjezang' taarten!

Herfst

Vandaag was het aan het eind van de middag zulk mooi, windstil weer dat je de herfst  kunt ruiken.
Ik heb maar eens even wat huisgehouden in en rond de palletplantage: de laatste bonen laat ik nog even doorgroeien voor een 'boon'n op maol' maaltijd, de tomaten nog maar weer eens opgebonden en gekortwiekt, nieuwe veldsla gezet en nog wat andere sla. Ben benieuwd of het nog wat wordt. De preien schieten niet bijzonder op, misschien toch nog maar even een stoot compost geven, deze week.

De sierkalebassen hebben na een aanvankelijk trage start er de gang flink in gekregen en groeien over alles en iedereen heen. Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik ze gezaaid heb, want ik vind er niet veel aan. Zaad dat ik nog had? Misschien kan ik het nog ergens op dit blog terugvinden ;-)

Toch nog een mooi geheel: sla, sperziebonen, prei, andijvie. Vanavond stamppot andijvie gegeten, eigenlijk de enige manier waarop ik andijvie lust. Vroeger kregen we dat gekookt met een papje, jggg. Groente moeten eten was een van de redenen waarom ik als kind er constant en hevig naar verlangde volwassen te zijn en m'n eigen potje te kunnen koken en zelf te bepalen wat ik at. Dus die slijmerige groentes (en ook al die koolsoorten, gekookte groene kool, prei met zure saus) heb ik nooit meer gekookt. Wel veel rauw gegeten. Véél lekkerder!

Het is overigens wel de eerste keer sinds we hier wonen dat ik op 16 september nog geen één keer appeltaart gebakken heb. Er zijn domweg geen appels. Had ik vorig jaar nog manden vol sterappels, nu valt er zo nu en dan zo'n rood appeltje van de boom en is dan meestal al hevig aangevreten door vliegen en wespen. In de boomgaard zie ik nog wel het e.e.a. aan de bomen hangen, Bramleys en goudreinetten, maar zoals vorig jaar is het zeker niet.

 

Deze rode jongens compenseren dat appelgebrek wel een béétje, in jaren niet zoveel tomaten gehad maar dan moet ik er wel bij zeggen dat ze dit jaar ook wel veel extra aandacht gekregen hebben.
Her en der zijn er nog heel wat dus ik hoop genoeg te hebben om een flinke pan lekkere eigengemaakte tomatenprut te koken.

En tenslotte heb ik het aardperenloof flink afgesneden, die dingen waren wel vier meter hoog en namen een hoop licht weg boven mijn verste moestafel, waar nu de veldsla in staat. Ik geloof dat ik ze pas in november kan gaan oogsten, ik ben er erg benieuwd naar want ik heb ze nog nooit gegeten!

 

.